Met een gerust hart met pensioen

Op een enkele maand na werkt Sanne 45 jaar bij een overheidsinstelling. Na al die jaren is het tijd om gas terug te nemen en gaat ze met pensioen. Dan blijkt haar pensioen nog niet de helft te zijn van wat was voorgerekend. Als trouw lid van de RMU weet ze wat haar te doen staat: bellen!

Foto: iStock

Sanne weet dat haar loopbaan door steeds minder mensen geëvenaard wordt anno 2018: bijna 45 jaar inzet bij dezelfde werkgever zonder enige onderbreking komt niet meer zo vaak voor. Al betekende de overheid als vaste werkgever gedurende zo’n decennia lange loopbaan wel een opeenstapeling van veranderingen en reorganisaties. Sanne: “Mijn werk bestond vooral uit administratieve afhandelingen. Dat ging 45 jaar terug dus vooral handmatig, vooral papierwerk. Nu is dat allemaal geautomatiseerd”. Tussen handmatig en geautomatiseerd zat geen vloeiende en opgaande lijn. Integendeel, vrijwel iedere verandering ging gepaard met praktische problemen, kromme procedures en dus bij tijden boze burgers. Sanne: “Allemaal heel mooi hoor, als je ministers en staatssecretarissen moet geloven zodra er weer een verbetertraject wordt aangekondigd. Wat ze er vervolgens niet bij vertellen is dat de daadwerkelijke implementatie van ‘die mooie verandering’ nog jaren op zich laat wachten. Ondertussen modder je als ambtenaar maar door”. Sanne is er heel open over: die voortdurende veranderingen en onzekerheden hebben haar een aantal moeilijke momenten opgeleverd in al die jaren. Helaas ook met een tweetal periodes van langduriger verzuim doordat ze het even niet trok. Gelukkig kon ze haar werk na zo’n periode weer volledig oppakken. 

Eerder met pensioen

Sanne: “Voor mezelf had ik heel veel jaren terug al besloten dat ik, als het even mogelijk was, vervroegd met pensioen wilde gaan. Daarbij had ik bij leven en welzijn een leeftijd van 61 jaar voor ogen”. Op die leeftijd is Sanne ook daadwerkelijk met pensioen gegaan. Dat ging echter niet vanzelf. Doordat ze in de periode voor haar pensionering langdurig ziek was èn de pensioenaanvraag niet op tijd indiende liep ze bijna een belangrijk deel van haar pensioen mis.

Keuze-pensioen

Sanne vertelt: “Bij het ABP, het pensioenfonds waar mijn pensioen al die jaren is opgebouwd, was er de mogelijkheid van een keuze-pensioen. Zeg maar een vroegpensioen met enkele voorwaarden tot aan de pensioengerechtigde leeftijd. Al met al met een prima uitkering met een overgang na mijn 66e een passend definitief pensioen, aangevuld met de AOW”. Sanne heeft dat allemaal laten berekenen en wil met dit beeld voor ogen met pensioen gaan. Ondertussen staat haar hoofd er niet echt naar om allerlei zaken af te handelen en dient ze haar aanvraag voor het keuze-pensioen uiteindelijk enkele dagen te laat in. Gevolg daarvan is dat ze niet meer in aanmerking komt voor het keuze-pensioen.

"De terugval naar een pensioen van 750 euro per maand lijkt een feit te zijn."

750 euro

Sanne: “Ik zou nog maar zo’n 750 euro per maand ontvangen en de regeling die ik voor ogen had werd me dus door de neus geboord. Daarnaast had mijn werkgever mij nog bij het UWV moeten afmelden. Dat was ook niet gebeurd”. Sanne belt met het ABP en krijgt te horen dat het wel goed komt. Die paar dagen zijn niet zo’n probleem. Wel moet ze nog wat gegevens aanleveren via het werk, een verklaring van haar huisarts regelen en nog wat van dat soort zaken. En dat in een periode waarin iedereen met vakantie is. Dit lukt dus niet op tijd en de terugval naar een pensioen van 750 euro per maand lijkt een feit te zijn.

Advies en ondersteuning

Dat zo’n beperkt inkomen problemen gaat opleveren is haar duidelijk. Het is haar ook duidelijk dat ze zelf geen oplossing kan vinden voor de situatie die was ontstaan. Sanne: “Ik was al ruim 30 jaar RMU-lid omdat ik volledig achter de beginselen van de RMU kan staan. Ooit heb ik de RMU een keer nodig gehad voor een vraagje, maar nu besefte ik dat ik echt advies en ondersteuning nodig had”. Sanne belt de RMU en legt haar situatie voor. Ze erkent dat ze door alle omstandigheden een paar dagen te laat was met haar aanvraag, maar vertelt ook over haar situatie van psychisch ‘op’ zijn en het feit dat het haar gewoon niet lukte om alles tijdig rond te krijgen. Sanne: “Mijn contactpersoon bij de RMU heeft meteen werk gemaakt van de situatie en heeft mij het werk uit handen genomen. Gedurende een korte tijd hadden we regelmatig contact over de telefoon en mail. Vanuit de RMU is een brief opgesteld, contact gelegd met het ABP en is mijn situatie bepleit”. Dit heeft resultaat. Sanne vervolgt: “Op dat moment kwam er schot in de zaak en uiteindelijk werd mij verteld dat ik wèl aanspraak kon maken op een volledig pensioen bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd en daarnaast ook gewoon in aanmerking kwam voor een vroegpensioen vanaf mijn 61e tot mijn 66e”. Ze verzucht: “Dit betekende dat mijn pensioen de komende jaren 800 euro per maand hoger kwam te liggen dan die 750 euro waar ik op uit was gekomen. Dat loopt al met al in de duizenden euro’s per jaar!”.

“Dit betekende dat mijn pensioen de komende jaren 800 euro per maand hoger kwam te liggen dan die 750 euro waar ik op uit was gekomen."

Rustig aan

Terugkijkend kan Sanne alleen maar dankbaar zijn dat het uiteindelijk toch nog goed gekomen is en haar zorgen zijn weggenomen. Langer doorwerken was geen optie meer omdat dat teveel energie kostte en op deze manier hoefde ze ook geen Wia-uitkering aan te vragen, met alle gevolgen van dien. Ze kan nu rustig aan doen. Sanne: “Ik had nooit gedacht dat ik op deze manier nog eens door de RMU geholpen moest worden en dat het er zo om zou spannen. Wat dat betreft was het ook apart dat ik hoorde van pensioenfondsen die er werk van maakten om pensioengerechtigden die pensioen ‘op de plank lieten liggen’ daarop te attenderen. Dat was wel iets anders dan de spanningen rond mijn pensioen die ik had. Maar, dat ligt gelukkig allemaal achter me. Ik ben dan ook dankbaar dat de RMU er is, ik heb de aanpak van de medewerker van de RMU in mijn situatie als heel prettig, constructief en “to the point” ervaren, maar de meeste dank komt toe aan de Heere Die voor mij gezorgd heeft“.